Wie interessante dingen wil zien gaat het vaak ver zoeken, liefst aan de andere kant van de wereld. Maar open je ogen en kijk hoeveel verrassends er te ontdekken valt in je eigen buurt, gewoon achter de hoek. Dat is wat Luc Piron ons lijkt te willen zeggen.
Met de reeks ‘Bei mir ums Eck’ toont hij zich weer een meester-observator van het dagdagelijkse. Hij kijkt naar dezelfde wereld als jij en ik, maar toont ons die op een andere manier. Is het zijn talent voor haast kinderlijke nieuwsgierigheid en verwondering? Is het de milde ironie waarin steeds meer liefde en mededogen voelbaar is?
In deze reeks neemt Luc P ons als het ware bij de hand om net even verder en beter te kijken dan we gewoon zijn. Naar die bocht in de weg waarachter een cypres opstijgt als een dikke rookpluim. Naar de apenboom die prachtig-parmantig de wacht houdt voor het nette witte vakantiehuisje, als een hond bij zijn baasje. Naar het houten bloemenhuisje in de stralende zon dat je met de melancholische fierheid van een te zwaar opgemaakte dame lijkt aan te kijken. Of naar de haag die nog een muur nodig had om helemaal haag en dus afscheiding te kunnen zijn, maar niet kan vermijden dat het huis er nog net bovenuit komt piepen…
Met deze kunstenaar is het goed toeven in je eigen buurt.
Lies Daenen
19 01 18